jt

Het ceremoniehuis

KOROKAN

Het ceremoniehuis in de Japanse Tuin werd bij de opening Korokan (鴻鵬館) gedoopt, wat een plaats van rust en onderkomen voor reizigers betekent. Al de in het ceremoniehuis verwerkte materialen zijn van natuurlijke oorsprong: natuursteen, hout, bamboe, klei en papier. Voor de dakbedekking werden kleipannen en zuiver (rood)koperen dakleien gebruikt.

jt

De inkomhal is de enige ruimte met van oudsher een verharde vloer en mag met schoenen betreden worden. De theeceremonieruimte is in westerse stijl waarbij je op bankjes kan zitten in plaats van op de traditionele Japanse stijl waarbij je op je knieën op de tatami zit.

jt

BINNENIN

De ontvangstruimte en de leefruimte zijn beide met tatami (畳) bedekt, de traditionele vloerbekleding van Japan. De leefruimte is een open ruimte, dit is niet alleen omdat de Japanner dit in het warme en vochtige klimaat van Japan liever had. Veel belangrijker is het zoeken naar een voortdurende relatie van het individu met zijn omgeving. Het gebruik van de schuifdeuren maakt dit mogelijk en creëert een binnenruimte die zich volledig integreert in de omgevende tuin en het landschap. De openheid laat toe elke ervaring van de natuur in het huis zelf te beleven. Het Japanse tuinconcept gaat ervan uit dat de tuin vanuit de leefruimte bewonderd dient te worden met als achtergrond het verre landschap. Inkom, veranda en leefruimte versmelten als het ware volledig in de tuin.

jt

Vanuit de Japanse woning blijft voor de toeschouwer de hemel veelal verstopt achter de met papier beklede schuifdeuren en de ver opstekende dakranden. De tuin en het landschap laten zich enkel in een breed horizontaal kader bewonderen. Deze horizontale beleving staat in contrast met de westerse, op verticaliteit gebaseerde beleving. Westerlingen stellen zich op naar één God die het universum omvat. Het voornaamste doel in ons leven is de (hoge) hemel te bereiken: de oneindigheid ligt dus voor ons in verticale ruimte. In de oosterse religies verlangt men niet zozeer om de hemel te bereiken. Zij benadrukken de horizon of de oneindigheid. Het universum is voor hen een cirkel, die geen begin en geen einde kent. 

jt

DE VERANDA

De breed overstekende dakranden zijn er natuurlijk om de mensen te beschermen tegen de regen, maar zijn voornamelijk bedoeld als bescherming tegen de zon. Door de uitstekende dakranden voorkomt men dat de zon de binnenruimten erg opwarmt en zorgt de dakrand ervoor dat alleen weerkaatst licht de woning indringt en er geen harde schaduwen ontstaan. 

Niet enkel het voortdurend visueel contact met de buitenwereld is essentieel in de Japanse traditionele architectuur. Andere zintuigelijke ervaringen zijn minstens even belangrijk. Zo heeft de wind vrij spel door de open ruimte en tal van openingen in het dak en onder de vloer. Daardoor ervaart de bewoner steeds het geluid van de wind. Ook het geluid van de regen wordt niet door allerlei technische voorzieningen geïsoleerd. Men plant zelfs bewust allerhande voorzieningen om dit geluid nog te versterken. De specifieke opbouw van de buitenwanden en het gebruik van het uiterst dunne papier in de shoji-schuifwanden houdt geen indringend geluid tegen. De door de wind beroerde bladeren van de bomen tekenen zich af op deze wanden terwijl het gezang van de vogels klinkt tot in de binnenruimte. Het interieur lijkt compleet op te gaan in zijn natuurlijke omgeving.

jt